Kalwaria Matemblewska na trasie wędrówki

Lasy Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego to ogromny potencjał, szczególnie dla piechurów. Niezliczona kombinacja ciekawych tras, którymi wybrać się można praktycznie o każdej porze roku - czy to za dnia, czy po zmroku. W "zielonych płucach" trójmiasta znajdziemy również wiele ciekawych zakamarków. Do większości tych miejsc dostać się można szlakami turystycznymi, a jeśli komuś już one zbrzydły, wybrać się można inną dowolną ścieżką, obierając odpowiedni kierunek.

Tym razem w ramach tzw. "wędrówek po pracy" pokonujemy liczne wzniesienia, które rozciągają się między Niedźwiednikiem, Matemblewem a Złotą Karczmą. W rejonie tym skrywa się wiele ciekawych zakamarków ściśle powiązanych z historią Gdańska. Jednak głównym celem naszej wędrówki jest urokliwa Kalwaria Matemblewska, znajdująca się przy Sanktuarium Matki Boskiej Brzemiennej.

Legenda o powstaniu Sanktuarium Matki Boskiej Brzemiennej:

Sanktuarium Matki Boskiej Brzemiennej w Gdańsku Matemblewie powstało dzięki niezwykłemu zdarzeniu, które miało miejsce zimą 1769 r. Wtedy to Matka Boża Brzemienna objawiła się stolarzowi, mieszkańcowi Matarni, który podczas szalejącej zamieci, wyruszył pieszo do odległego o 10 km Gdańska, aby sprowadzić lekarza dla oczekującej rozwiązania żony, której stan zdrowia znacznie się pogorszył. W trakcie tej wędrówki, ów człowiek tracił stopniowo siły, aż upadł z wycieńczenia w lesie. Wówczas, jako człowiek głębokiej wiary, zaczął się żarliwie modlić i błagać Boga o ratunek dla siebie, obłożnie chorej żony i jeszcze nienarodzonego dziecka. Nagle pojawiła się przed nim, oświetlona niezwykłym światłem, piękna postać brzemiennej Niewiasty. Powiedziała mu, że może spokojnie wracać do domu, bo żona już urodziła mu syna i czuje się dobrze. Stolarz zawrócił z drogi i ostatkiem sił dotarł do domu. Tu uradował się wielce, gdy stwierdził, że jest tak, jak mu oznajmiła tajemnicza postać.

Wieść o cudownym wydarzeniu szybko rozeszła się po okolicy. Za namową sąsiadów szczęśliwy ojciec udaje się do pobliskiego cysterskiego opactwa w Oliwie i opowiada tam o całym zdarzeniu. Niedługo potem O. Cystersi polecają wykonać, wg opisu wizjonerów, figurę Matki Bożej Brzemiennej i rok później przenoszą ją w uroczystej procesji z Gdańska Oliwy do Matemblewa. W późniejszym czasie przy sanktuarium wybudowano także diecezjalny Dom Samotnej Matki, gdzie znajdują schronienie i opiekę znajdujące się w trudnej sytuacji ciężarne kobiety i dziewczęta.

Sanktuarium Matki Boskiej Brzemiennej dziś:

Dziś miejsce to jest celem pielgrzymek, zwłaszcza rodzin, by dziękować za dar poczęcia nowego życia, ale także i małżeństwa, które nie mogą cieszyć się z upragnionego potomstwa. Wiele małżeństw dostąpiło tutaj cudu i znaku orędownictwa Pani Matemblewskiej.
Wokół Sanktuarium Matki Boskiej Brzemiennej znajduje się urokliwa kalwaria, z niezwykle piękną, ale niestety niszczejącą i zaniedbaną drogą krzyżową, której rzeźby, tzw. świątki rzeźbione są w drewnie. Znajduje się tu także ołtarz papieski, przy którym Jan Paweł II odprawiał na sopockim hipodromie Mszę Świętą podczas swojej pielgrzymki do Polski (5 czerwca 1999 r.). Autorem projektu ołtarza jest Marian Kołodziej, zaś świątki są dłuta lokalnych, zwłaszcza kaszubskich artystów oraz ludzi dobrej woli.

Źródło informacji: Sanktuarium Matki Boskiej Brzemiennej w Gdańsku Matemblewie



Przeczytaj także naszą relację z wędrówki na Kalwarię Wejherowską.

Trasa naszej wędrówki:

Wędrówkę rozpoczynamy i kończymy na gdańskim osiedlu Niedźwiednik, które znajduje się u stóp Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Nieopodal wiodą popularne szlaki turystyki pieszej, m.in.:

-oznakowany kolorem zielonym Szlak Skarszewski,
-oznakowany kolorem niebieskim Szlak Kartuski,
-oznakowany kolorem żółtym Szlak Trójmiejski,

...które wykorzystujemy na niektórych odcinkach naszej wędrówki.

Na dobry początek udajemy się osiedlową uliczką w kierunku lasu, a po niespełna 500 m odbijamy na oznakowany kolorem zielonym, pieszy Szlak Skarszewski. Kolor szlaku nie ma tu nic wspólnego z jego trudnością, wszak to nie trasa narciarska, ale skoro mowa już o zielonym szlaku, to ten akurat nie należy do łatwych. W sumie liczy on ponad osiemdziesiąt kilometrów, z czego jedna czwarta wiedzie przez trójmiejskie lasy, pokonując niekiedy bardzo strome podejścia i mrożące krew w żyłach zejścia. Z pewnością to kąsek dla zaprawionych w boju piechurów. Szlak pokonać można też na rowerze, ale z pewnością nie turystycznym, - o czym mieliśmy okazję się przekonać ;)

Wracając do naszej wędrówki, Szlak Skarszewski doprowadza malowniczych wąwozów, znajdujących wijących się wzdłuż Niedźwiedziej Drogi, na którą wrócimy nieco później. Tymczasem udajemy się dalej na północ, gdzie wiedzie szeroki leśny dukt zwany Lipnicką Drogą. Towarzyszy nam ona niemalże aż po oznakowany kolorem niebieskim, pieszy Szlak Kartuski, który umożliwia dojście do Rezerwatu Przyrody Wąwozu Huzarów. Nazwę wąwozu zaczerpnięto od wiodącej wzdłuż niego drogi - Huzarskie Manowce, oraz znajdującego się nieopodal - Parowu Huzarów. Pochodzenie tych nazw wywodzi się od stacjonującego na początku XX wieku w dawnych koszarach w Gdańsku-Wrzeszczu elitarnego pruskiego regimentu "Huzarzy Śmierci".

Więcej ciekawostek na ich temat znajdziecie w naszych artykułach:

-Wędrówka do Rezerwatu Przyrody Wąwozu Huzarów.
-Wędrówka historycznym duktem zwanym Szwedzką Groblą.

Po obejściu rezerwatu wracamy na szlak i udajemy się w kierunku Matemblewa, przekraczając ruchliwą gdańską arterię - ul. Juliusza Słowackiego. Po drugiej stronie, do celu doprowadza nas leśna droga asfaltowa - ul. Matemblewska. Jak sama nazwa podpowiada dochodzimy do Sanktuarium Matki Boskiej Brzemiennej w Gdańsku Matemblewie, gdzie zamierzamy spędzić kilka chwil spacerując po tutejszej kalwarii.

Droga powrotna:

Żeby nie wracać tą samą drogą, obieramy oznakowany kolorem żółtym, pieszy Szlak Trójmiejski, który mozolnie pnie się ku Złotej Karczmie. Żeby jednak nie było za monotonnie, przed osiedlem zaliczamy wspinaczkę pod Górę Matemblewską, której szczyt wznosi się na ponad 160 m n.p.m.

Złotą Karczmę przecinamy w miejscu gdzie bezpiecznie można przedostać się na drugą stronę ruchliwej jezdni, po czym ponownie zagłębiamy się w leśnej gęstwinie, udając się wspomnianym już wcześniej, szerokim duktem zwanym Szwedzką Groblą, który doprowadza nas do innego historycznego, leśnego traktu - Drogi Mackensena.

Po drodze mamy okazję spotkać się z dość liczną grupą aktywistów z ekipy Sfora Pomorze. Szybka wymiana zdań, wspólne zdjęcie i pozdrowienia, po czym rozchodzimy się, każdy w swoim kierunku. Nasza grupa podąża do Doliny Samborowo, którą nie raz odwiedzaliśmy już podczas naszych wędrówek. Kolejny, a zarazem ostatni krótki postój robimy przy okazałym pomniku przyrody zwanym - Grubym Dębem. Stąd, do miejsca zakończenia naszej wędrówki zostało już niewiele. Najłatwiej będzie udać się po prostu szlakiem zielonym, który doprowadzi nas do Niedźwiednika.



GALERIA ZDJĘĆ; fot. Krzysztof Kochanowicz


Statystyki wędrówki:
- Całkowity dystans: 15,6 km
- Łączny czas marszu: 3h20min
- Średnia prędkość marszu wraz z postojami: 4,7 km/h

Mapa i ślad gps pokonanej trasy


Wędrówkę prowadził: Krzysztof Kochanowicz [GR3miasto]


Podsumowanie:

Wędrówki na świeżym powietrzu czy to po lesie, czy po plaży, z pewnością o wiele lepiej wpływają na nasze samopoczucie niż forsowanie organizmu gdzieś w zamknięciu, szczególnie po całym dniu harówki. Można powiedzieć więcej: to jak psychoterapia dla duszy oraz kuracja dla ciała!

Jest już coraz cieplej i z tygodnia na tydzień, dzień jest coraz dłuższy. Niebawem także zrzucimy z siebie cieplejsze kurtki i grubsze buty, przyodziejemy te zdecydowanie lżejsze. Wędrować będziemy wśród mieniącej się całą paletą barw przyrody i słońca, które doda nam sił na kolejne dni pracy. Od czasu do czasu spotkamy się również na rolkach lub rowerze, a dłuższe wycieczki, jak wcześniej, realizować będziemy tylko w weekendy.

Pomysł "wędrówek w tygodniu po pracy oraz w weekendy":

Spacery i wędrówki są uzupełnieniem proponowanych przez grupę wypadów rowerowych. Przykładem powyższej relacji, raz w środku tygodnia Grupa Rowerowa 3miasto wybiera się na krótki, ale dość intensywny wypad pieszy po pracy. Trasa zwykle oscyluje między 15 a 20 km, niekiedy także mniej, wszystko jednak zależy od pomysłu trasy i chęci odwiedzenia jakiegoś miejsca. Dłuższe wypady piesze grupa organizuje głównie jednak w weekendy poza głównym sezonem rowerowym. Wszystko zależy jednak od chęci i możliwości. Jesienią i zimą częściej organizowane są tzw. "żwawe marsze i wędrówki", zaś przez wiosnę i lato sielankowe wypady rowerowe.

Info:


Zajrzyj i dowiedz się, gdzie w najbliższym czasie wybiera się Grupa Rowerowa 3miasto