Wędrówka przez wzgórza i wąwozy paraszyńskie

Choć na co dzień trochę nam daleko do wędrówek po górach, namiastki przepięknych wzniesień i stromo opadających zboczy możemy doświadczyć przedzierając się przez wzgórza i wąwozy pa raszyńskie. Jeśli Trójmiejski Park Krajobrazowy przemierzyliście już wzdłuż i w poprzek, to wzniesienia górujące nad Łebą z pewnością przypadną wam do gustu. Lasy Strzebielińskie, o których mowa, to bardzo malowniczy i zarazem mocno pofałdowany teren, w który warto wybrać się zarówno na piechotę, jak i rowerem. Każdy amator aktywnego wypoczynku znajdzie tu coś dla siebie.

Ułożona przez nas trasa pieszej eskapady wiodła głównie drogami gruntowymi i wyznakowanymi szlakami dydaktycznymi przez bajeczne tereny: to wspinając się na zapierające dech w piersiach wzgórza, to opadając do dolin i głębokich wąwozów, którymi wiją się malownicze potoki. Niekiedy, z uwagi na nadal prowadzoną ścinkę, przyszło nam wędrować na azymut, ale to w końcu żaden dla nas problem. Część trasy wykorzystywała zarówno znane nam odcinki szlaków turystycznych, jak również dotąd nieznane nam leśne dukty, które - jak się okazało - nie są takie łatwe do przebycia. Najcięższym odcinkiem była przeprawa wzdłuż brzegu rzeki Łeby, na kilka kilometrów przed Paraszynem. Na załączonej przez nas mapie rzeka płynie nieco inaczej niż w rzeczywistości. Główny jej nurt jest wąski i bardzo kręty, zaś ten widoczny na mapie to odnoga przepływająca przez hodowlę ryb. Oprócz aktywnego wypoczynku na łonie natury, celem naszej wizyty w tych okolicach było zapoznanie się z malowniczymi zakątkami okolic Paraszyna i Porzecza.

Ciekawostki, które zobaczyliśmy na naszej trasie:

1. Kamienne Mosty:

Wędrując u stóp wyniosłych wzgórz, powoli zaczęliśmy wspinać się na ich wierzchołki. Pierwszą z ciekawostek, którą zobaczyliśmy podczas naszej marszruty były Kamienne Mosty. To bardzo ciekawy ewenement, który na pierwszy rzut oka wygląda jak wysoki nasyp kolejowy. Są to jednak kamienne umocnienia drogi nad głęboko wciętym przepustem. Nieznana jest dokładna historia ich powstania i przeznaczenia, ale prawdopodobnie powstały w okresie międzywojennym bądź na przełomie wieków. Mogły służyć komunikacji pomiędzy istniejącymi wtedy osadami, gospodarce leśnej lub udostępnieniu terenu do polowań.

2. Bezimienne wzgórze i piękne miejsce wypoczynkowe:

Po przeciwnej stronie rzeki Łeby też górują nie lada wzniesienia. Na jednym z nich znajduje się pięknie położony punkt obserwacyjny. Umiejscowiony na skraju krawędzi stolik i ławki zachęcają do odpoczynku i podziwiania przepięknych krajobrazów. Widać stąd m.in. naszą ulubioną bazę noclegową - Leśne Schronisko Łowców Przygód.



3. Łeba płynąca pośród górujących wzniesień:

Łeba na tym odcinku jest dość wymagająca. Przeciska się ona wąskim gardłem pokonując liczne przeszkody - głównie kamienie, spore głazy, a także powalone drzewa. Przy wyższym stanie wody tworzą się na niej dość niebezpieczne zatory podmywające ścieżkę, przez co trzeba przedzierać się przez chaszcze. W zależności od pory roku, to rzeka o wielu obliczach.

4. Ruiny bunkra Gryfa Pomorskiego:

Na trasie naszej wędrówki odbijamy na chwilę zaciekawieni drogowskazem wiodącym do bunkra Gryfa Pomorskiego. Na dobrą sprawę po samym bunkrze pozostały tylko ruiny. W miejscu tym zobaczymy pamiątkową płytę nagrobną. W czerwcu 1944 r. sześcioosobowa grupa partyzantów Gryfa Pomorskiego przebywająca w bunkrze usytuowanym w lesie, została okrążona przez żandarmerię niemiecką. W czasie walki obronnej zginął dowódca - Franciszek Kąkol oraz jego narzeczona - łączniczka. Pozostałych partyzantów schwytano i zawieziono do siedziby Gestapo w Gdańsku. Prawdopodobnie wszyscy zostali zamordowani. Stałą opiekę nad szczątkami bunkra utrzymuje Nadleśnictwo Strzebielino. Obiekt jest zadbany, a dojście do miejsca jest oznakowane drogowskazem (poniżej mapa ze zdjęciami).

5. Dwór w Paraszynie:

Tu mamy okazję być już... oj chyba zabraknie mi palców u rąk. Byliśmy tu i jesienią i zimą i w deszczu, za dnia, jak i w nocy. To urocze miejsce. W latach 1493-1601 właścicielem był von Jeckel. Kolejnymi gospodarzami były rody: von Borsche, von Sdune, von Bochen, von Paraski, oraz von Zelewski. Po nim wieś odziedziczyła jego córka Anne Marie, która wyszła za mąż za majora Ernsta von Besser. To on był ostatnim właścicielem Paraszyna. Później jego historia była bardzo zawiła, a sam obiekt kilkakrotnie był przebudowywany. W końcu po ciężkich czasach, w latach 90. mieścił się tam elegancki hotelik i restauracja myśliwska, jednak w ostatnich latach XIX-wieczny dwór szlachecki popadł w ruinę.

6. Jelenia Góra:

Jest najwyższym wzniesieniem na terenie tutejszych lasów, mierzy ponad 220 m n.p.m. Na szczyt wiedzie jedna z tutejszych ścieżek dydaktycznych, która mozolnie pnie się ku górze pokonując liczne głębokie wąwozy. Już od samego podnóża widoki zapierają dech w piersi. Niegdyś na szczycie góry znajdowała się drewniana platforma widokowa. Dziś niestety po wieży nie pozostało ani śladu, a szkoda, gdyż wznosiła się ona ponad koronę lasu umożliwiając obserwację przepięknych tutejszych krajobrazów.

7. Rezerwat Przyrody "Paraszyńskie Wąwozy":

Na zakończenie naszej wędrówki, schodząc z Jeleniej Góry, przechodzimy przez Rezerwat Przyrody "Paraszyńskie Wąwozy", który został utworzony w 2001 roku dla ochrony bardzo licznych jak na ten region naszego kraju źródlisk i związanej z nimi roślinności, a także rzadkich i chronionych gatunków roślin i zwierząt. Ciekawostką jest występowanie roślin o charakterze podgórskim.



GALERIA ZDJĘĆ; fot. Krzysztof Kochanowicz

Podsumowanie:

Liczba górek i wzniesień, jakie mieliśmy do pokonania na zaplanowanej trasie była w stanie zaspokoić nawet najbardziej wymagających uczestników wycieczki. Nasza trasa w 90 proc. wiodła drogami gruntowymi i leśnymi duktami, kilka odcinków pokonaliśmy także bocznymi drogami asfaltowymi. Pomimo wysiłku, jaki musieliśmy włożyć w pokonanie licznych wzniesień, niejednokrotnie mieliśmy okazję zachwycać się pięknem otaczającej nas przyrody. Kaszuby to bardzo atrakcyjny rejon dla wycieczek zarówno pieszych, jak i rowerowych, choć bardzo dobrym pomysłem na turystykę jest również spojrzenie na te przepiękne okolice z poziomu kajaka.

>>>Spływ Łebą nie należy jednak do najłatwiejszych!

Statystyki wędrówki:

-Miejsce rozpoczęcia i zakończenia trasy: stacja kolejowa Bożepole Wielkie
-Dystans: 24 km
-Czas wędrówki wraz z postojami: 7 godzin i 40 minut

>>>Mapa i ślad gps naszej trasy

Do realizacji trasy wykorzystaliśmy mapę:
"Nadleśnictwo Strzebielino" o skali 1: 40 000 / wyd. Eko-Kapio.pl

Wędrówkę prowadził: Krzysztof Kochanowicz [GR3miasto]

Przez rejon wzgórz paraszyńskich przedzieraliśmy się wielokrotnie, m.in. rowerami:


>>>Przeczytaj także naszą relację z wypadu rowerowego przez wzgórza paraszyńskie

Kolejny wypad turystyczny już niedługo, do zobaczenia na szlaku !

Info: