Adam Zaworski poświęca na trening do trzech godzin dziennie, przez pięć-sześć dni w tygodniu, aby opanować najtrudniejsze triki z piłką. Swoją pasją zaraża także młodszych podczas specjalnych zajęć. Wygrywał już międzynarodowe turnieje, ale największe wyzwanie dopiero przed nim. W dniach od 8 do 13 sierpnia będzie walczył w Pradze o podium mistrzostw świata.
Adam Zaworski to mieszkaniec Gdyni, którego największą pasją jest freestyle football. To odłam piłki nożnej, który skupia się na wykonywaniu trików. To indywidualna dyscyplina sportu, ale w przypadku 29-latka wszystko zaczęło się właśnie od tradycyjnej gry zespołowej 11 na 11.
- Jako junior grałem w drużynie KS Mściszewice, skąd pochodzę. Jakoś w 2008 roku trafiłem na filmiki w internecie z Ronaldinho i Cristiano Ronaldo, a następnie wychodziłem na podwórko i powtarzałem wszystkie triki. Dopiero później zobaczyłem typowe wideo z freestyle, a dokładnie z polskim graczem Eldo. Zrozumiałem, że da się robić mnóstwo ewolucji z piłką, niekoniecznie takich, które widuje się podczas meczów piłkarskich. Mam na myśli podbicie "dookoła świata" itd. W tamtym momencie porzuciłem treningi drużynowe i skupiłem się na sobie. Wolałem tę dyscyplinę, bo w niej wszystko zależy tylko ode mnie. Kilka tygodni później trenowałem już codziennie - mówi nam Adam.
Freestyle football to nic innego jak sport i sztuka wykonywania trików z użyciem piłki nożnej. Charakteryzuje się dowolnością w wyborze trików i stylu gry, a także łączeniem poszczególnych elementów z tańcem i akrobatyką. Cztery podstawowe style to:
Air - triki wykonywane przez podbijanie piłki nogami,
Upper - toczenie i trzymanie piłki na głowie, karku czy klatce piersiowej,
Sit down - triki wykonywane na siedząco,
Ground - zwody i triki wykonywane na ziemi.
Poza wysyłaniem piłki w air istnieją także dodatkowe style. Są nimi:
Transitions - kombinacje polegające na przejściu z jednego do drugiego stylu,
Acrobatics - kombinacje wykorzystujące umiejętności akrobatyczne, np. stanie na rękach, salto itp.,
Blocks - kombinacje trików, które polegają na "przykleszczeniu" piłki do ciała.
Z czasem Adam opanowywał coraz więcej ewolucji, stawał się coraz lepszy, więc postanowił sprawdzić się na tle innych i próbował swoich sił w różnych turniejach. Do jego największych osiągnięć należy tytuł mistrza turnieju Lubasz Freestyle Night, w którym startowało 160 zawodników z 13 państw. Uchodzi on za jeden z najpopularniejszych w tej części Europy. Natomiast najbliższym celem jest medal mistrzostw świata.
- Odbędą się w dniach 8-13 sierpnia w Pradze. Będę startował w dwóch konkurencjach i postaram się choćby o podium. Jeśli chcesz być najlepszy, to musisz dużo trenować. Oczywiście to kwestia indywidualna, ale w moim przypadku są to dwie-trzy godzinny dziennie, przez pięć-sześć dni w tygodniu. Czasami jest tak, że jestem zmęczony, ale idę pograć, bo bardzo to lubię - podkreśla.
Ponadto 29-latek ma w planach stworzenie swojego unikalnego triku, który mógłby być powielany przez innych na świecie. Jeden taki już na swoim koncie ma.
- We freestyle'u jest tak, że jeśli zrobisz coś jako pierwszy, to ten trik nazywany jest od twojej ksywy. Jednak ten był połączeniem dwóch innych, więc siłą rzeczy miał już nazwę. Dlatego chcę stworzyć taki, aby jednak mieć ze swoim pseudonimem. To naprawdę fajna zajawka, gdy masz świadomość, że zrobiłeś coś przed innymi - wyjaśnia gdynianin.
Adam swoją pasją chce zarażać innych. Prowadzi darmowe zajęcia w Gdyni dla młodszych w ramach programu Gdyńskie Poruszenie i wierzy, że m.in. dzięki niemu football freestyle będzie jeszcze popularniejszy.
- Największą satysfakcję mam, gdy dzieciaki nauczą się czegoś nowego i opuszczają treningi z uśmiechami na twarzy. Ostatnio przyszedł jeden 12-latek i chciał nauczyć się konkretnego triku - AKKA3000. To streetsoccerowy trik, jeden z bardziej efektownych, ale nie wiedział jak się za to zabrać. Stwierdziłem, że mu pomogę. Pokazałem mu, ćwiczył przez pół godzin i gdy załapał, to przed pójściem do domu powtórzył go jeszcze z 50 razy. Byłem na maksa szczęśliwy - mówi. I choć aktualnie Adamowi nie udaje się wyżyć jedynie z pasji, bo łączy ją z pracą na magazynie, to jak sam przyznaje będzie grał tak długo, aż będzie sprawiało mu to przyjemność. Dla niego to odskocznia od codzienności.
- Traktuję to jako misję. Tak naprawdę to niszowy sport. Przez chwilę było bum, gdy na topie był Krzysiek Golonka. Wtedy widać było, że społeczność się rozrasta. Na turniejach było coraz więcej nowych twarzy. Jednak przez pandemię to się zmieniło. Wiele osób straciło motywację, żeby trenować, gdy nie było zawodów. A to właśnie turnieje mocno napędzały zajawkę. Dlatego jeśli chociaż część tych dzieciaków będzie chciała dalej trenować dzięki mnie, to będę czuł się bardzo spełniony - kończy 29-latek.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy