Aktywne Trójmiasto Wiadomości

Facebook E-mail Messenger WhatsApp Kopiuj link Więcej

Wypadek na nartach, który zmienił jego życie. Walczy, żeby stanąć na nogi

Damian Konwent

10 października 2022 (artykuł sprzed 1 roku)

Opinie (42)

Ten wypadek na nartach zmienił jego życie. Jakub Redzimski usłyszał od lekarzy, że ma przerwany rdzeń kręgowy. Choć teraz musi poruszać się na wózku inwalidzkim, to nie poddaje się w walce, by stanąć na nogi. Do tego niezbędna jest rehabilitacja. - Moim celem jest powrót do normalności. To dla mnie naturalne, że w takiej sytuacji człowiek powinien zrobić wszystko, aby nie rezygnować - mówi 22-latek, który na koncie ma starty w maratonach i triathlonach.

Internetowa zbiórka pieniędzy dla Jakuba Radzimskiego

Jakub Redzimski to 22-latek, w życiu którego sport był od zawsze. Ukończył dwa maratony, a także startował w triathlonach. Jako student Politechniki Gdańskiej dołączył do sekcji lekkoatletyki. Natomiast zimą często wybierał się w góry na narty. Na taki też wyjazd ruszył na Słowację w lutym. Jednak wtedy nie podejrzewał, że zakończy się poważnym wypadkiem, który odmieni jego życie.

- To był najzwyklejszy wyjazd na narty, dokładnie tydzień po wybuchu wojny. Jestem dobrym narciarzem i lubię szybko jeździć. Ostatniego dnia pobytu wybrałem się na stok z łagodną trasą. Jednak było bardzo dużo ludzi, nowe osoby wciąż napływały. Nie było opcji, by przeczekać, aż część z nich zjedzie. Postanowiłem więc ruszyć - opowiada 22-latek.
- W pewnym momencie ktoś mi zajechał drogę, więc odbiłem do krawędzi i wybiłem się na muldzie. Nieraz w takich sytuacjach wracałem na tor, ale akurat tam stok się kończył. Wywróciłem się, zobaczyłem przed sobą trzy słupy. Obróciło mnie i uderzyłem plecami w środkowy. Szybko się ocknąłem i poczułem "odcięcie". Wiedziałem, że jest źle. Dotknąłem nóg i dotarło do mnie, że ich nie czuję. Miałem dosyć mocno zapięte buty, aż do granic bólu. Natomiast po uderzeniu poczułem wręcz rozluźnienie - dodaje Kuba.

Ludzie od razu ruszyli z pomocą. Szybko zjawiły się odpowiednie służby, by ratować 22-latka.

- Zaczęli pytać, czy wszystko jest w porządku. Ale... nie było. W ciągu 10 minut pojawił się ratownik na skuterze śnieżnym, a następnie został wezwany śmigłowiec. 40 minut później byłem już w szpitalu i zaraz potem trafiłem na stół operacyjny - opowiada.

"Uciekała" na wózku inwalidzkim przed samochodem Adama Małysza. Poznaj historię Marty Czachor

Kuba usłyszał od lekarzy, że ma uszkodzony rdzeń kręgowy. Miał sparaliżowaną dolną część ciała, więc w tej sytuacji sposobem na poruszanie okazał się wózek inwalidzki.

- Powiedzieli, że nie mogą zagwarantować mi, że stanę na nogi. Jednak z drugiej strony nie powiedzieli też, że nie stanę. I to była szansa, którą postanowiłem wykorzystać. To dla mnie naturalne, że w takiej sytuacji człowiek powinien zrobić wszystko i nie rezygnować. Nie rozumiem, czemu ludzie się poddają. Uważają, że nie sensu lub nie chce im się ćwiczyć? Nie mam pojęcia. Wiadomo, że sytuacja nie jest najciekawsza, ale moim zdaniem przecież może być tylko lepiej - wyjaśnia Kuba.

Życie 22-latka odwróciło się o 180 stopni, ale wciąż walczy o każdy kolejny centymetr odzyskania sprawności. Wszak jeszcze całe życie przed nim. Miał swoje plany, marzenia i nie zamierza z nich rezygnować. Aby do nich powrócić, niemal każdego dnia musi udawać się do ośrodka rehabilitacyjnego, a także podejmować inne działania, jak przeszczep komórek macierzystych.

- Mam rozłożone pięć godzin ćwiczeń na cały dzień. Wstaję rano, jem śniadanie i ćwiczę. Moim celem jest powrót do normalności. Zawsze lubiłem sport, zawsze byłem w tym dobry. Musiałem zrobić sobie przerwę w studiowaniu, ale być może już w lutym uda mi się do tego wrócić. Będę starał się o tytuł inżyniera, ale zobaczymy, jaki cykl zajęć podejmę. Teraz najważniejsze jest to, aby się wyleczyć. Kluczowe są dwa pierwsze lata, więc działam na tyle intensywnie, na ile mogę - tłumaczy.
Jednak rehabilitacja to ogromne koszty. Dlatego została założona specjalna internetowa zbiórka, do której dołączyć może każdy.

Marek Hejnowski startuje w triathlonie dla zmarłego syna. Marzy o Ironmanie

Damian Konwentd.konwent@trojmiasto.pl

Opinie wybrane

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-10-10 13:29

(1)

Czytając opis wypadku wnoszę, że jednak kolega przeszacował swoje umiejętności albo nie dostosował się do warunków. Nie chodzi mi o obwinianie tylko o zwykłą refleksję. Mogę być świetnym w jakiejś dziedzinie ale to nie zwalnia mnie z zachowania pokory i ostrożności.
Z całego serca życzę powrotu do zdrowia. Przy Twoich zmartwieniach moje są zupełnie niczym.

1 rok
- 77 16
Twoja opinia

Zmień treść

Czytając opis wypadku wnoszę, że jednak kolega przeszacował swoje umiejętności albo nie dostosował się do warunków. Nie chodzi mi o obwinianie tylko o zwykłą refleksję. Mogę być świetnym w jakiejś dziedzinie ale to nie zwalnia mnie z zachowania pokory i ostrożności. Z całego serca życzę powrotu do zdrowia. Przy Twoich zmartwieniach moje są zupełnie niczym.
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2022-10-15 19:51
  
  życzę szybkiego powrotu do zdrowia , ale znam polskie realia
  
  20 lat tem gdy leżałem na paraplegii ( jako niechodzący )to konował powiedział , cytuję : " jak pan sobie dojdzie na salę rehabilitacyjną - to będzie pan miał rehabilitację " . O tym żeby ktoś mnie dostarczył tam wózkiem można było zapomnieć , rehabilitantkę która zechciała przychodzić do mnie na salę chorych z**b...li jak "burą sukę" tak że
  
  20 lat tem gdy leżałem na paraplegii ( jako niechodzący )to konował powiedział , cytuję : " jak pan sobie dojdzie na salę rehabilitacyjną - to będzie pan miał rehabilitację " . O tym żeby ktoś mnie dostarczył tam wózkiem można było zapomnieć , rehabilitantkę która zechciała przychodzić do mnie na salę chorych z**b...li jak "burą sukę" tak że przyszła zapłakana oznajmić że już to koniec mojej rehabilitacji . Po znajomości dostałem się do szpitala w Bydgoszczy i tam miałem dopiero rehabilitację i tam stanąłem na nogi . Na szpitale w Trójmieście i Elblągu można śmiało rzucić atom i zaorać oczywiście to było na "kasę chorych" bo NFZ-tu jeszcze nie było . Internet dopiero raczkował i o zbiórkach internetowych nikt nie słyszał
  
  1 rok
  - 0 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  20 lat tem gdy leżałem na paraplegii ( jako niechodzący )to konował powiedział , cytuję : " jak pan sobie dojdzie na salę rehabilitacyjną - to będzie pan miał rehabilitację " . O tym żeby ktoś mnie dostarczył tam wózkiem można było zapomnieć , rehabilitantkę która zechciała przychodzić do mnie na salę chorych z**b...li jak "burą sukę" tak że przyszła zapłakana oznajmić że już to koniec mojej rehabilitacji . Po znajomości dostałem się do szpitala w Bydgoszczy i tam miałem dopiero rehabilitację i tam stanąłem na nogi . Na szpitale w Trójmieście i Elblągu można śmiało rzucić atom i zaorać oczywiście to było na "kasę chorych" bo NFZ-tu jeszcze nie było . Internet dopiero raczkował i o zbiórkach internetowych nikt nie słyszał
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-10-10 12:22

Wszystkiego dobrego!

Walcz!

betr
1 rok
- 76 1
Twoja opinia

Zmień treść

Walcz!
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-10-10 13:26

Bardzo dobrze, nie poddawaj się! Też jestem przekonany, że ciężką pracą wrócisz do sprawności!

Życzę, żeby tylko środków nie zabrakło na rehabilitację, bo siłę i chęci do walki masz. Bądź przykładem dla innych i walcz o swoje!

Powodzenia
1 rok
- 47 1
Twoja opinia

Zmień treść

Życzę, żeby tylko środków nie zabrakło na rehabilitację, bo siłę i chęci do walki masz. Bądź przykładem dla innych i walcz o swoje!
Regulamin dodawania opinii